کد مطلب:38350 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا اين سخن صحيح است كه از معصوم چنين نقل شده است: براي نطفههاي خود جاي مناسب انتخاب كنيد و از سياهان بپرهيزيد كه رنگ زشتي است؟ مقصود از سياهي چيست؟ آيا اسلام در اين مورد به تبعيض نژادي قائل نشده است؟

چنين سخني فقط يك نسبت ناصحيح به ساحت مقدس معصوم(ع) است.

ديني كه سخن از برتري مردم جز به تقوا نميگويد، پس در امور مربوط به دنيا و روابط اجتماعي نيز هرگز در مقام قياس ظاهر به ظاهر قرار نميگيرد.

اسلام ميگويد: هيچ قوم و قبيله و نژادي بر قبيله و قوم و نژاد ديگري برتري ندارد.

حتي عرب نميتواندب گويد چون زبان و دين و شخص نبي مكرّم(ص) عرب بوده، پس برتر از ديگران است.

چون افرادي كه از نژاد سياه برخوردار بودند بيشتر در معرض آزار و اذيت و توهين قرار داشتند، اسلام در همان زمان اوليه با اين مسئله مقابلهاي جسورانه كرد. قصّه بلال حبشي كه اذان گوي اسلام بود، يك عبرت و تربيت به حساب ميآيد. پس اگر اسلام چنين عقيدهاي دارد معصوم هم كه نيز نظريه پرداز و تفسير گر همين دين است، هماني را ميگويد كه اسلام ميگويد.

پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: آگاه باشيد شما فرزندان آدم هستيد و آدم از خاك است. به خدا قسم! عبد حبشي (= اهل حبشه و كساني كه غالباً سياه پوست هستند) كه خدا را اطاعت كند، از آقا و سيّد قريشي كه خدا را معصيت كند، بهتر است. به درستي كه گراميترين شمانزد خدا باتقواترين شما است.(1)

در مورد ديگر خداوند از ميان حبشيها پيامبري نيز مبعوث كرده است.

در اين باره حضرت امير(ع) فرمود: خداوند متعال پيامبري حبشي را بر قومش مبعوث كرد، كه ايشان را به سوي خدا فرا ميخواند.(2)

اما در مورد ازدواج:

تاريخ به ياد دارد از جمله حادثههاي مهم صدر اسلام، ازدواج مردي سياه پوست به نام جويبر صحابي پيامبر بزرگوار اسلام با ذلفا دختر زيبا در مدينه بود، پيامبر گرامي اسلام براي آن كه حصار امتياز و برتري جويي و فخر فروشي را بشكند، جويبر مهاجر را به عنوان خواستگار نزد مردي از انصار مدينه جهت ازدواج با دخترش كه از زيبا رويان بود، ميفرستد و اين ازدواج سر ميگيرد، در حالي كه جويبر مردي زشت رو و سياه منظر بود، ولي باطني نوراني و ايماني بالا در وجود خود داشت.(3) البته جويبر بعداً در جنگ به شهادت رسيد. اين داستان حكايت از يك واقعيت دارد و آن اين كه اسلام براي تمامي افراد به طور يكسان ارزش و امتياز قائل است. هر كس كه نامش آدم است، در خوب و بديها همدم است. وقتي عبد حبشي با سيد قرشي در اصل انسان بودن فرقي ندارند، پس در امور فرعي زندگاني نيز فرقي بين سفيدترين انسان و سياهترين آن نيست، مگر به تقوا، چون فاصله بين عابد و معبود تنها به تقوا است.

امام درباره انتخاب همسر و اين كه انسان با چه كسي ازدواج كند، آن چيزي كه به زن و مرد مربوط است، اين است كه به اصل: اخلاق و تقوا و نسب توجه شود. پس همسر انسان خوب است كه از اخلاق خوب برخوردار بوده، به انجام مسائل ديني مقيّد و داراي ريشه و اصالت خانوادگي باشد. حالا سياه يا سفيدش سليقه است و هر كسي به سليقه و رفتار خويش مختار است. در لسان ائمه طاهرين جهت انتخاب زن اصولي مد نظر قرار گرفته است، مثلاً ميفرمايد: دايي يا عمو و پدر يا مادر و ساير خويشان تأثير مستقيمي روي نطفه و فرزند دارند.(4)

پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: اي مردم! شما را از سبزهاي كه روي لجنزار روييده، نهي ميكنم.

اصحاب گفتند: مرادتان چيست؟

فرمود: زني كه اصل و نسب ندارد و در جاي بدي رشد كرده است.(5)

امام صادق(ع) فرمود: اگر مردي به خاطر جمال و مال با زني ازدواج كند، به همان مشغول و رها ميشود، ولي اگر زن را به خاطر دينش انتخاب كند، خداوند او را به مال و جمال روزي ميدهد.(6)

در هر حال در ميان احاديث متعدد روايت شده از معصوم، موردي وجود ندارد كه اگر همسر سياه يا بدقواره باشد، از او بپرهيزيد. اين با اصل شعار برابري همه در اسلام منافات دارد و معصوم هرگز چنين سخني را نميگويد.

پي نوشتها:

1. بحارالانوار، ج 7، ص 239.

2. همان، ص 439.

3. ر.ك: داستان راستان، شهيد مطهري، ج 2، ص 12، به نقل از كافي، ج 5، ص 34.

4. ر.ك: وسائل الشيعه، ج 14، كتاب نكاح، ص 29، حديث 2.

5. همان، حديث 3.

6. همان، ص 30، حديث 1.